"Εδώ καράβια χάνονται... κουμπάρες αρμενίζουν"

Έγραψαν για την παράσταση:

Ανέστης Κορνέζος στη "ΝΕΑ  ΕΠΟΧΗ", neaepohi.gr

Το πλειοψηφικό αποτέλεσμα των σύγχρονων ελληνικών κωμωδιών, από αυτές που χαρακτηρίζονται από θιασαρχικό ωφελισμό έως εκείνες που κρύβουν κάποιες αγαθές προθέσεις, είναι σχεδόν άνισο: προβάλουν ή τουλάχιστον συντηρούν το σκωπτικό ύφος του αριστοφανικού πνεύματος, απογυμνώνοντάς τες όμως από το βαθιά διανοητικό και πολιτικοκοινωνικό τους  ισοζύγιο και το αντίστροφο. Και η πλάστιγγα γέρνει προς το κακό λαϊκότροπο θέαμα, τις μπαλαφάρες και την επιθεωρησιακή βωμολοχία τύπου Στάθη Ψάλτη.

Ο κώδικας της θεατρικής πανοπλίας του εκπαιδευτικού – συγγραφέα – σκηνοθέτη Γιώργου Μπήτρου έχει δοκιμαστεί πάμπολλες φορές στη θεατρική αρένα, τον τελευταίο όμως καιρό δείχνει να κατευθύνεται όλο και περισσότερο στο είδος της εικονοκλαστικής κωμωδίας που σέβεται, πρωτίστως, τον εαυτό της αλλά και το κοινό,

και που στο μέλλον σίγουρα θα του χαρίσει τον τίτλο του Σύγχρονου Αιγινήτη Αριστοφάνη. Στην περίπτωση των Καραβιών, έχουμε να κάνουμε με ένα συναρπαστικό κράμα λαϊκής ποίησης,  βαθιά πολιτικής, βυθισμένης ως το λαιμό στον συμβολισμό και την αιχμηρή κοινωνική κριτική. Ο συνασπισμός των Κουμπάρων συνεχίζει να αρμενίζει παρ’όλο που ο σκυλοπνίχτης πνέει τα λοίσθια, κάνοντας αυτό που ξέρει καλύτερα από κάθε τι, αυτό που έχει κάνει την κοινωνία μας τόσο σαθρή και νόθα: να αναγάγει διανοουμενίστικα το «λαϊκό» στο επίπεδο της λογιοσύνης, και από εκεί στα πεδία των συντεχνιών. Με μια ομάδα που απαρτίζεται από μαθητές γυμνασίου έως εκπαιδευτικούς (οι περισσότεροι έχουν ήδη δοκιμαστεί σε δύσκολα υποκριτικά υπερατλαντικά ταξίδια), ο πολιτιστικός φαροφύλακας Γ.Μπήτρος θυμίζει αρκετά «υπερμαριονετίστα» (με κανονικούς όμως ηθοποιούς) του νούτικου θεάτρου, συντηρώντας ταυτόχρονα την αίγλη και το μύθο της επιθεώρησης του Ναπολέοντα Ελευθερίου. Κωμικοί ρεαλιστικοί κώδικες, ανθεκτική σάτιρα που τα βάζει με όλους και με όλα: κοινωνική παθογένεια, ιδιωτική και κρατική διάβρωση, διευρωπαϊκά εγκλήματα, μαϊμουδισμό.

Επιβιβαστείτε ελεύθερα, η απόλαυση είναι καλά αγκυροβολημένη.

 

 Δημήτρης Βλάϊκος  στο site  Aeginanews

Μόλις είχα περάσει το κατώφλι της εξόδου του Πνευματικού Κέντρου Κυψέλης όταν άρχισα να σκέφτομαι πόσα μπορείς να γράψεις για αυτό το έργο και την προσπάθεια των παιδιών. Ο κος Μπήτρος μας προσέφερε δωρεάν ψυχανάλυση προβάλλοντας τίποτα άλλο από τους εαυτούς μας στο δίχως καπετάνιο καράβι της καθημερινότητάς. Χρησιμοποιεί το Καράβι Άννα-Γούλα όχι σαν μέσο μεταφοράς αλλά σαν μέσο επικοινωνίας με το κοινό αλλά και εμάς ως κοινό μεταξύ μας. Καταφέρνει να πιάσει την καθημερινότητα που μας περιβάλλει στην ολότητά της, ταξιδεύοντάς την από απλό καθημερινό διάλογο σε πολιτική και κοινωνική άποψη. Καταφέρνει να εκθέσει συγκρούσεις και απόψεις δίχως πολιτικό λόγο και όλα αυτά ντυμένα με το υπέροχο καυστικό του χιούμορ. Οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν ούτε αυτοί λείπουν, είναι οι πρωταγωνιστές όπως και στην πραγματικότητα. Είναι-είμαστε οι επιβάτες ενός καραβιού δίχως καπετάνιο που καλούνται να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Είναι οι επιβάτες που λατρεύουν την Αίγινα κάθε φορά περισσότερο καθώς την βλέπουν από το καράβι .

Έρχονται σχεδόν κάθε λεπτό σε αντιπαράθεση μέχρι να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορεί να κάνει ο ένας χωρίς τον άλλο λόγο αυτού του κοινού που τους ενώνει, Ώπα τα μεγάφωνα καλούν ότι φτάσαμε στην Αίγινα… Πρέπει να σας αφήσω!!!

ΥΓ: Συγχαρητήρια για τα σκηνικά και την οικονομία του χώρου. Επίσης ευχαριστούμε τα παιδιά που με τις ερμηνείες τους μας έκαναν να δακρύσουμε από το γέλιο και τη χαρά!

τώρα το πλοίο έχει σαλπάρει

Κι όσοι πρόλαβαν ανέβηκαν και ξανοίχτηκαν στη θάλασσα του κεφιού, του γέλιου, του τραγουδιού αλλά και της χαράς. Μια χαρά  και ευωχία που δεν κρατά μόνο όσο διαρκεί η παράσταση (1 ώρα και 30 λεπτά) αλλά και για μετά. Κυρίως μετά.

   Η κωμωδία "Εδώ καράβια χάνονται... κουμπάρες αρμενίζουν" του Γ. Μπήτρου έκανε πρεμιέρα το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου στο γεμάτο Πνευματικό Κέντρο Κυψέλης, αποσπώντας δυνατά χειροκροτήματα, παρόντων του Δημάρχου Αίγινας κ. Σ. Σακιώτη, του προέδρου του Δημ. Συμβουλίου κ. Π. Πετρίτη, πολλών φίλων συμμαθητών των πρωταγωνιστών, συγγενών και γονιών αλλά κυρίως πιστών φίλων της Θεατρικής Ομάδας. Η  δυναμική έναρξη δημιούργησε το  αδιαχώρητο στην αίθουσα των 130 καθισμάτων που ανάγκασε  πολλούς να παρακολουθήσουν όρθιοι και κάποιος άλλους να αποχωρήσουν γιατί είχε δημιουργηθεί το αδιαχώρητο.

  Πλήρωμα και επιβάτες του πλοίου έδωσαν το καλύτερο τους εαυτό για αυτό το ταξείδι, επαληθεύοντας για μία ακόμη φορά πως η καλή διάθεση, η συνεργασία, η ειλικρίνεια των προθέσεων, το κέφι και ο αυθορμητισμός είναι τα απαραίτητα εφόδια για μια ασφαλή και επιτυχημένη πλεύση στο  θεατρικό σανίδι.

   Ευχαριστούμε όλους που μας τίμησαν με τη συνεργασία και την ανταπόκρισή τους.

   Το έργο θα παίζεται: Παρασεκυή 24 - Σάββατο 25 - Κυριακή 26 Φεβρουαρίου, Σάββατο 3 και Κυριακή 4  Μαρτίου.

οι φωτογραφίες είναι της κ. Ειρήνη Κουνάδη.

"Εδώ καράβια χάνονται... κουμπάρες αρμενίζουν"

   Με ένα καινούργιο έργο έρχεται και φέτος η Θεατρική Ομάδα Κυψέλης να συντροφέψει τα ζοφερά βράδια τούτου του παγωμένου χειμώνα.
   Η  κωμωδία του Γ. Μπήτρου  αναφέρεται στη δρομολόγηση ενός καινούργιου πλοίου στις γραμμές του Σαρωνικού μέσα στο καταχείμωνο, καταμεσίς της οικονομικής κρίσης. Σε εποχές μνημονιακής υποταγής και εξάρτησης η Ελλάδα... επιμένει να ταξιδεύει σαν να μη συμβαίνει τίποτε....
  Ένα πλοίο γεμάτο γνώριμους ανυποψίαστους επιβάτες. Ένα πλοίο γεμάτο κουμπάρες.......

   Από το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου  και εφόσον επιτραπεί ο απόπλους......

σκέψεις - προτάσεις για το Δημοτικό Θέατρο Αίγινας

Φιλοξενούμε και παρουσιάζουμε την επιστολή   για τη λειτουργία και χρήση της αίθουσας του Δημοτικού Θεάτρου Αίγινας μετά  τις τελευταίες εξελίξεις

Πρόταση για τη χρήση και συντήρηση του Δημοτικού Θεάτρου Αίγινας

  Τους τελευταίους μήνες γίνεται μεγάλη συζήτηση γύρω από τη χρήση των Δημοτικών αιθουσών από ιδιώτες, φορείς, συλλόγους, σωματεία, ομάδες, ιδιαίτερα μετά τις αποφάσεις της ΚΕΔΑ  που καθορίζουν  χρηματικό ποσό για τη παραχώρηση και χρήση των αιθουσών από τους παραπάνω.

   Η  συζήτηση επικεντρώνεται κυρίως γύρω από τη  αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου της Αίγινας, αλλά και της κατάστασης που επικρατεί μέσα σε αυτήν και αφορά τις συνθήκες  δουλειάς, τις απαραίτητες υποδομές και τις αναγκαίες παρεμβάσεις που καθορίζουν την ασφάλεια, την υγιεινή και την αξιοπρεπή παρουσία ανθρώπων μέσα σε αυτήν.

   Ακούγονται ιδέες,  κατατίθενται προτάσεις, γράφονται κείμενα. Μερικοί μιλούν για διαφυγόντα κέρδη από την μέχρι τώρα χρήση της αίθουσας, για ποσοστά επί των εισπράξεων, για καταβολή ενοικίου, για μερίδιο ευθύνης, για πρωτοβουλίες ώστε να συντηρηθεί ο χώρος. Επίσης κάποιοι φαντάζονται ότι οι θεατρικές ομάδες που χρησιμοποιούν την αίθουσα κυρίως το χειμώνα, οφείλουν τα περισσότερα γιατί  εισπράττουν και τα περισσότερα είτε από τα εισιτήρια είτε από ένα κουτί που τοποθετείται στην έξοδο και στο οποίο προαιρετικά μπορεί να συνεισφέρει κάποιος θεατής.

   Οι θεατρικές ομάδες που δραστηριοποιούνται τα τελευταία χρόνια στην Αίγινα, έχουν δημιουργήσει πολιτιστικό κλίμα. Σε εθελοντική και ερασιτεχνική βάση με ευτελή μέσα, με ανύπαρκτες υποδομές, με καμία επιχορήγηση, χωρίς εισιτήριο πολλές φορές στην είσοδο, αλλά με πολύ πάθος, όρεξη, μεράκι και αγάπη γι’ αυτό που κάνουν, έχουν κατορθώσει το ακατόρθωτο.

    Ανεβάζοντας έργα ρεπερτορίου, έχουν κινητοποιήσει παιδιά, νέους και ώριμους ανθρώπους. Έχουν δώσει την ευκαιρία της δημιουργίας, της συμμετοχής, της ευαισθητοποίησης, της κοινωνικοποίησης σε μεγάλο αριθμό προσώπων. Έβαλαν το θέατρο στη ζωή των Αιγινητών. Οι παραστάσεις τους συζητήθηκαν. Ξεπέρασαν τα όρια της Αίγινας. Επαινέθηκαν από τον τοπικό έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, από τους επισκέπτες και παραθεριστές του νησιού. Ο Αιγινήτης έχει το δικό του θέατρο και  προσδοκά την επόμενη παράσταση κάθε ομάδας. Κάθε παράσταση είναι γεγονός και η αθρόα συμμετοχή του απλού κόσμου είναι κάτι το συγκινητικό. Σε πολλές περιπτώσεις  μπορούμε να μιλάμε για λαϊκό θέατρο.

   Τι συνέβη όμως ξαφνικά; Ποιοι θέλουν να σταματήσει αυτή η πορεία  και αποφασίζουν χαράτσια πολιτισμού;  Με πρόφαση την συντήρηση του χώρου, τη βελτίωση των υποδομών και την αξιοπρεπή παρουσία επιχειρείται να μπει φρένο στη δημιουργία κάποιων ανθρώπων, όταν οι ίδιοι εδώ και χρόνια με τη χειρωνακτική τους εργασία, με τις παραστάσεις τους έδωσαν ζωή σε αυτόν τον χώρο, δαπάνησαν χρήματα, υλικά και αμέτρητες ώρες δουλειάς για να συνεφέρουν μια αίθουσα και να υποδεχτούν τους θεατές τους.

   Σε άλλες εποχές και σε άλλους τόπους αυτές οι ομάδες θα έπρεπε να επιχορηγούνται είτε από το Δήμο είτε από την περιφέρεια. Οι εποχές όμως και οι συνθήκες είναι αντίξοες. Σε αυτές τις στιγμές που ο πολιτισμός μπορεί να θεραπεύσει τις ψυχές μας να γλυκάνει το βλέμμα μας, να λειάνει τις αντιθέσεις μας, να δώσει διέξοδο στη δημιουργία, και να φυσήξει μια νότα αισιοδοξίας και ελπίδας εμείς κάνουμε  τα πράγματα πολύπλοκα και τη ζωή μας πιο δύσκολη.

   Με  τις τελευταίες αποφάσεις της ΚΕΔΑ τίθεται εν αμφιβόλω  η δραστηριότητα των θεατρικών ομάδων της Αίγινας, όταν δεν καθορίζονται ξεκάθαρα οι όροι, οι συνθήκες και το περιβάλλον της δράσης τους  που έχει να κάνει με αυτήν καθαυτήν την αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου που φιλοξενεί τη δουλειά τους.

    Αντί λοιπόν να  προτείνουμε ή να επιβάλλουμε εισιτήρια, ενοίκια, ποσοστά, ή μερίδια από ισχνές εισπράξεις, προτείνουμε τα παρακάτω σημεία:

·         Να  καθοριστεί γραπτά και ξεκάθαρα από την ΚΕΔΑ η χρήση της αίθουσας του Δημοτικού Θεάτρου από τις ομάδες μας.

·         Να αποδοθεί επιτέλους το πολιτιστικό τέλος που έχει καθιερωθεί εδώ και δεκαετίες και επιβαρύνει τους λογαριασμούς ύδρευσης, στον πολιτισμό. Με τα χρήματα αυτά πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνει μια σημαντική παρέμβαση αναβάθμισης του Δημοτικού Θεάτρου.

·         Η καθαριότητα του χώρου μπορεί να γίνεται σε τακτά διαστήματα από τους υπαλλήλους καθαριότητας του Δήμου.

·         Οι επιδιορθώσεις της αίθουσας σε ηλεκτρολογικά – υδραυλικά – ξυλουργικά θέματα μπορεί να γίνει από τους υπαλλήλους του  Δήμου.

·         Δεσμευόμαστε ότι μπορούμε κι εμείς να συνεισφέρουμε με προσωπική εργασία στις εργασίες επιδιόρθωσης και συντήρησης του χώρου. Κάτι που έχει γίνει επανειλημμένα μέχρι τώρα.

·         Εφόσον ο χώρος αναβαθμιστεί, τότε είμαστε διατεθειμένοι  όσοι από εμάς ορίζουμε εισιτήριο στην είσοδο να προσφέρουμε το 10% επί κάθε εισιτηρίου υπέρ  του Θεάτρου.

Είμαστε ανοικτοί σε κάθε πρόταση που θα συμβάλει στην ομαλή συνέχιση της δημιουργική πορείας που έχει χαραχθεί εδώ και χρόνια στα θεατρικά πράγματα της Αίγινας. Και είμαστε πρόθυμοι να συνεισφέρουμε ακόμα περισσότερα εφόσον μας ζητηθεί στη βάση της ειλικρινούς και τίμιας συμμετοχής στο χώρο.

" Η μικρή μας πόλη" του Θόρντον Ουάιλντερ

  Ίσως μαι από τις σπουδαιότερες στιγμές της Θεατρικής Ομάδας Κυψέλης η παραουσίαση του κλασσικού έργου του Θόρντον Ουάιλντερ: "Η μικρή μας πόλη". Μια παράσταση που ευτύχησε από τη συνεργασία πολλών παιδιών διαφορετικών ηλικιών που όμως γοητεύτηκαν από το κείμενο και το υπηρέτησαν με μοναδική προσήλωση και συνέπεια. Η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά το Μάιο του 2009 για τρεις βραδιές στο Πνευματικό Κέντρο Κυψέλης και επαναλήφθηκε το Νοέμβριο του ίδιου έτους στο Δημοτικό Θέατρο Αίγινας με ανανεωμένη σύνθεση, αποσπώντας επαινετικές κριτικές.

    Σας  παραθέτουμε στιγμιότυπα από την παράσταση αλλά και αποσπάσματα από το πρόγραμμα.

Καλησπέρα   σας….

… το έργο μας λέγεται: «Η Μικρή μας πόλη». Το έγραψε ο Θόρντον Ουάϊλντερ. Το έχει σκηνοθετήσει ο Α…ο Β…ο Γ. Τον έχουν παίξει πολλοί ηθοποιοί. Η μικρή μας πόλη  ονομάζεται  Γκρόβερς Κόρνερς. Είναι στη πολιτεία του Νιού Χάμσαιρ στα σύνορα με τη πολιτεία της Μασαχουσέττης….

     Σε αυτή την πόλη σας καλωσορίζουμε απόψε. Με τους ανθρώπους  της  θέλουμε να σας γνωρίσουμε. Ανθρώπους καθημερινούς, απλούς   και τίμιους. Τους πλησιάσαμε με μεγάλο ενδιαφέρον. Τους παρακολουθήσαμε στις καθημερινές τους διαδρομές. Γελάσαμε μαζί τους και συγκινηθήκαμε.    Αφουγκραστήκαμε τον καημό τους. Τους κάναμε δικούς μας. Τους αγγίξαμε. Τους αγαπήσαμε.  Γίναμε ένα μαζί τους. Ή τουλάχιστον… προσπαθήσαμε.

   Στους δρόμους αυτής της πολιτείας  κάναμε τα πρώτα μας βήματα από  τον περασμένο Φεβρουάριο. Μας ακολούθησαν πολλοί καλοί φίλοι  της ομάδας μας   από παλιά. Περιπλανηθήκαμε στους δρόμους  του Γκρόβερς Κόρνερς πολύ καιρό. Μάθαμε  να ανεβαίνουμε και να κατεβαίνουμε σκάλες, να μπαίνουμε σε κήπους και σε σπιτικά. Και όλα αυτά χωρίς σκηνικά. Χωρίς πόρτες, παράθυρα, τοίχους, φράχτες, έπιπλα….. Γιατί  αυτή είναι η «μικρή μας πόλη». Γιατί έτσι την έχει οριοθετήσει ο συγγραφέας  της. Μια πόλη ανοικτή  σε κάθε άνθρωπο, κάθε εποχής, κάθε φυλής, κάθε ηλικίας, κάθε θρησκείας. Το έργο φεύγει από την Αμερική και ταξιδεύει  σε όλες  τις γειτονιές του κόσμου. Όπου  υπάρχουν άνθρωποι που ονειρεύονται, που μεγαλώνουν παιδιά, που  χάνονται στον καθημερινό μόχθο, που μαγειρεύουν, που ράβουν, που  φυτεύουν  φασολάκια, που ταΐζουν τα ζώα τους, που μοιράζουν το γάλα, που διαβάζουν την εφημερίδα  τους. Άνθρωποι  που λένε μεγάλες και αιώνιες αλήθειες  για τη ζωή, το θάνατο, το γάμο, τη δόξα, τη φιλία, τον έρωτα. Άνθρωποι που αγαπούν τους νεκρούς τους  και θέλουν να τους έχουν κοντά τους.

    Και πιστέψτε μας  ήταν πολύ όμορφο… αλλά και πολύ δύσκολο. Δεν δειλιάσαμε όμως. Ξέραμε    ότι ήταν πάνω από τις δυνάμεις μας. Βαρύ φορτίο για τον ώμο μας. Αλλά  το θέλαμε πολύ. Το ονειρευόμαστε από καιρό αυτό το ταξίδι….. και  τελικά  το τολμήσαμε. Θέλαμε να δοκιμαστούμε και να δοκιμάσουμε. Θέλαμε  να  βουτήξουμε στα βαθιά, να ξεφύγουμε από όσα είχαμε κάνει και ξέραμε. Θέλαμε  να σας  ευχαριστήσουμε  για  την  τόση αγάπη που μας έχετε δείξει τόσο καιρό, όταν ανταποκρίνεστε σε κάθε θεατρικό μας παιχνίδι  σε κάθε  θεατρική απόπειρα. Σας  οφείλαμε ένα  ταξίδι  σε κείμενα  μεγάλων συγγραφέων. Σας  χρωστούσαμε  μια ματιά πιο βαθιά, πιο αληθινή, πιο ανθρώπινη, 

πιο ρεαλιστική. Σας  το οφείλαμε…… Γιατί εδώ στην Κυψέλη  θέλουμε να δημιουργούμε, να μαθαίνουμε,  να γινόμαστε καλύτεροι,   να ψυχαγωγούμαστε μέσα από την ομαδικότητα, τη συλλογικότητα, μέσα από  την κοινή προσπάθεια.

   Δεν είμαστε επαγγελματίες. Ωστόσο  η προσπάθειά μας είναι      είναι ειλικρινής και τίμια.

 Τον περασμένο Μάιο προσφέραμε τα έσοδα από τις τρεις παραστάσεις μας     στο συνάνθρωπό μας.  Στο  Ίδρυμα του Νοσοκομείου Αιγίνης. Είναι τιμή για μας που  μπορέσαμε και  κάναμε  έστω αυτό το λίγο. 

  Φέτος θελήσαμε  να επαναλάβουμε τη «Μικρή μας πόλη»  σε έναν  άλλο  χώρο, στο Δημοτικό Θέατρο Αίγινας ώστε να έχουν την ευκαιρία να την δουν κι άλλοι  φίλοι μας. Όσοι  δεν πρόλαβαν ή δεν μπόρεσαν  τον προηγούμενο Μάιο. Αλλά  και όσοι  την αγάπησαν και θέλουν να ξαναπερπατήσουν στους δρόμους της.

      Γι αυτό απόψε  σας θέλουμε μαζί μας. Κι αν γελάσετε, θα το χαρούμε. Κι αν κυλήσει κάποιο  δάκρυ… μην  το φοβηθείτε. Αφήστε ελεύθερο να τρέξει στο μάγουλο. Να κάνει τη δική του διαδρομή. Να στραφταλίσει κάτω από το φως ενός μικρού προβολέα.

   Σας   ευχαριστούμε

Παίζουν με τη σειρά  που εμφανίζονται:

Τζο Κρόουελ……………  Δημήτρης  Μπέσης

Γιατρός Γκιμπς…………. Στέλιος Κουτσούκος – Παναγιώτης Κλώνος

Χάουϊ Νιούσαμ…………Αλέξανδρος Κάππος

Κυρία Γκίμπς……………Μαρία Λυκούρη

Κυρία Γουέμπ…………..Αρετή Κουκούμη

Τζώρτζ Γκίμπς………….Δημήτρης Λαμπρινός

Ρεβέκκα Γκίμπς………..Έφη  Αξιώτη

Γουόλλυ Γουέμπ……….Χρήστος Παπασεβαστός

Έμιλυ Γουέμπ…………. Πέρσα Λαλιώτη – Μαρία Τσολάκου

Καθηγητής Γουίλλαρντ…Τάσος Παπαδάκης

Κύριος Γουέμπ…………Λουκάς Ρεκλείτης

Κυρία  Μ. Στίμσον……Μάρθα Τριανταφύλλου – Ελένα Λαζάρου

Αστυφύλακας Μ. Γουόρεν…Σταύρος  Γεννίτσαρης

Ιερέας……………Τάσος Παπαδάκης

Σαμ Κρέϊγκ…………Σταύρος  Γεννίτσαρης

Αφηγητής: Γιώργος Μπήτρος